De kracht van verwondering

Tijdens het experimenteren met porselein geniet ik altijd van het moment dat zowel de deelnemers als ik in een staat van verwondering komen. Dat moment waarop je gedachten even wat op de achtergrond lijken te verdwijnen. Het moment waarop we de wereld opnieuw met verwondering over alle geuren, kleuren en geluiden gaan waarnemen. Dat moment dat je innerlijke kind opnieuw gevoed wordt.  Dan staan we open voor de magie en schoonheid van de natuur en niet alleen van de natuur, de schoonheid van het alledaagse.

Door met je handen klei aan te raken en te experimenteren met allerlei organische en gevonden materialen vertrekken we als het ware op een avontuur. Ondertussen ga ik elke dag door het leven met die kinderlijke verwondering, ergens is het er altijd al geweest .

Want klei en porselein dat is vertragen, verstillen, voelen en kijken. En dat gecombineerd met het genieten van aardse en natuurlijke producten zijn we ons op die manier heel bewust van onze, soms hypergevoelige, zintuigen. Het voeden van die zintuigen dat geeft mij in ieder geval een gevoel van verbinding.

Verbinding met het aardse materiaal en verbinding door kunst te maken en kunst in de wereld te zetten. Objecten gemaakt vanuit een persoonlijk intuïtie, heerlijk om daar deel van te mogen zijn.

Op mijn wandeltochten word ik vaak aangetrokken door lichtinval, glinstering door de regen, verdorde blaadjes of een dode kever. Al die gevonden dingen; daar maak ik mixed media werkjes van die ik inpak met porselein.

Ik koester de momenten dat ik, tijdens het wandelen de dingen verzamel. En dan nadien nieuwsgierig door mijn jaszak of rugzak kruis. Nog eens verwonderd over welke schatten ik allemaal vond. Ze slingeren wat rond in mijn atelier tot ik beslis er een kunstwerk mee te maken.

De kunstwerken zijn het resultaat van een intuïtief moment waarbij mijn zintuigen gevoed worden in al mijn hypergevoeligheid.

Geuren, geluiden, schitteringen en texturen wekken in een opwelling mijn verwondering op waardoor mijn objecten die ik maak deel gaan uitmaken van de natuur. En dan later door de drager van de kunstwerken of het doorgeven aan de deelnemers van de workshops.

Authentiek in verbinding met de verzamelde materialen en door er zo mee om te gaan, gaan we direct naar de essentie van al die objecten.

Experimenteren met porselein en natuurlijke objecten geeft mij een manier waarop ik kan communiceren, waardoor ik mijn eigen realiteit poëtisch in beeld kan zetten.

Vanuit een wilde creativiteit. Wildheid zonder compromis te maken, dat geeft ruimte om je creatief uit te drukken. Brengt je rust en eenheid met wat zich aandient op dat moment.

Dat wil ik zijn, die plek.