WONKY, WABI SABI OF MISBAKSEL?
Man wat heb ik al misbaksels gemaakt. Kopjes die wiebelen, vazen waar het water komt uitgelopen of gescheurde borden.
Vaak zie je de foutjes in eerste instantie niet, ik bedoel voor de eerst bak.
Hoe meer je werkt met het materiaal, hoe beter je op voorhand je potentiële mislukkingen kan inschatten.
Dan hard zijn. Hup, weg ermee. Terug in de recuperatieschaal en opnieuw proberen. Dan maak ik er opnieuw porseleinslib van.
De stukken die op het einde van de rit toch blijken gebarsten te zijn, klop ik kapot. Die steek ik in een andere te recupereren bak. Want ook gebakken scherven kan je opnieuw hergebruiken, zelfs met een zeer fijn uitzicht.
Je kan verschillende scherven terug aan elkaar plakken met glazuur of met glas versmelten bijvoorbeeld. Of je steekt je reeds gebakken scherven zorgvuldig in ongebakken klei en geniet van het experimenteel resultaat dat verschijnt.
Maar dus vaak zie je het al mislopen voor de eerste bak. Streng zijn voor jezelf is dan de enige remedie. Kill your darlings, of toch een beetje.
Wiebelbordje? Hup plooienen in de recup. Gedroogd en gebarsten? Verbrokkelen tot porseleinstof.
Ander en beter? Niet altijd, maar in dit geval kan je toch blijven proberen. Dus ideaal. Veel oefenkansen.
Echter! Niet alles is een mislukking. Of het is niet steevast mislukt omdat een object niet is wat je in je hoofd had. Porselein heeft ook haar eigen karakter en leven. En er ontstaan ook onverwachte prachtige resultaten.
oeeeeeh… wat heb ik hier al op gezwoegd. Want ik bedenk vaak straffe en grootse concepten… in mijn hoofd. Weet je wel, kunsthistorica zijnde.
Maar dus wees scherp en mild tegelijk. 😉
Verwacht het onverwachte en geniet van wat het materiaal; de krimp door het vocht dat langzaam verdampt en de hitte van de oven je geeft.
Mik gerust hoog, het is hier ook voor hoogmikkers. Wees blij met wat je raakt. En wees mild voor jezelf en het resultaat. Want porselein en mildheid, dat zijn schone vrienden. Heb ik geleerd dankzij mijn materiaal, toch wel een strenge dame :D. Ik vind mezelf een hoogmikker en een speelvogel tegelijk, het een kan gerust hand in hand met het andere.
Ga op zoek naar het positieve, het vrije karakter in de blubber en modder wat porselein en klei in eerste instantie toch zijn En geniet van wat er komt, ook al is dat enkel met je handen de klei voelen. Laat dat resultaatgerichte even voor wat het is en ontdek, speel en tank inspiratie.
Misschien gaat het materiaal met jou wel een fijne richting uit, eentje die je zelf niet had verwacht. En uiteindelijk gaat het om spelen, om je eigen playground te maken en daar hoort ook wel wat uitdaging bij.
Maar dus spelen met klei, meer dan een uniek servies :D. Zou een slogan kunnen zijn.
Kom ook eens spelen en nodig je playmates uit. 